Mamma bjargaði þessum "stimplum" frá því að lenda í glatkistunni, en þeir koma frá bókaútgáfu langafa míns. Það er svolítið snúið að stimla með þeim en með smá lagni og tækni er það vel hægt. Kortin eru mjög einföld en mér finnst það hæfa þessum fallegu myndum vel.

Það hefur sennilega ekki fram hjá neinum að möffins er í tísku um þessar mundir. Möffins hafa reyndar fengið nýtt íslenskt nafn: bollakökur. Ég verð að viðurkenna fáfræði mína og veit ekki upp á hár í hverju munurinn felst. Ég sé samt ekki betur en að hann felist aðallega í því hvort það er fallegt krem ofan á eða ekki og finnst það nú harla lítill munur. Því mun ég áfram kalla möffins möffins en ekki bollakökur. (Það verður þó að viðurkennast að orðið bollakökur (e. cup cakes) er mun íslenskara, nýyrði en ekki tökuorð eins og "möffins er (e. muffins), kannski að ég verði að skoða þetta mál betur.....).

En hvað sem öllum möffinsum og bollakökum líður þá fékk ég allskonar fínerí því tengt í afmælisgjöf þannig að núna get ég sko æft mig í að baka!

Um daginn afrekaði ég að gera fyrstu tilraun:

svona litu þær út þegar þær komu ilmandi úr ofninum (ansi venjulegt deig en bætti maukuðum jarðarberjum í deigið sem skýrir ljósbleika litill sem að glittir í)

hérna má sjá krúttkökurnar komnar með rjómaosta-jarðarberja-krem og á standinn fína.

og auðvitað varð ég að deila þessu góðgæti með einhverjum og mamma fékk svona glaðing

þessi fíni kassi var utan um kökurnar sem að ég fékk í afmælisgjöf og núna hefur hann verið endurnýttur!

Ég og krúttmúsin skruppum til Akureyrar um helgina og flugum báðar leiðir.

Á leiðinni norður var svolítil ókyrrð áður en við lentum og maður bæði fann og sá hvernig margir farþeganna stífnuðu og stressuðust. Þá varð mér hugsað til þess þegar ég flaug einu sinni til Egilsstaða og það var lítil stelpa í vélinni sem að hló svo hjartanlega í hvert skipti sem flugvélin hoppaði að eftir smástund voru nær allir í vélinni skælbrosandi og enginn stressaður yfir smá ókyrrð.

Á leiðinni heim svaf krúttmúsin mín vært í stólnum sínum og í sætaröðinni við hliðin á okkur var annað krútt, 5 ára sem að fannst ekkert mál að fara einn í flugvél. Hann var greinilega alvanur og kippti sér ekkert upp við það að flugfreyjan gat ekki sinnt honum strax, spurði mig bara hvar sæti númer fjörtíu væri, en hann var í sæti 14 D Svo bað hann mig um að spenna á sig beltið og vissi sko vel að það þyrfti að herða vel- fylgdist meira að segja vel með því að ég gerði þetta rétt þegar að ég spennti mig! Þegar við vorum svo komin í loftið  og hætt að sjá landið fyrir skýjum spurði hann mig hvort að ég sæi einhverja engla í skýjunum. Ég leit út um gluggann og sagðist nú ekki sjá neina í augnablikinu. Þá svaraði hann spekingslega að hann hefði sko heyrt að þeir væru ósýnilegir og þess vegna sæi ég þá ekki!

Finnst ykkur ekki að það ætti að vera einn flugþjónn og svo eitt svona krútt í öllum innanlandsflugum?

Jæja, þá hef ég klambrað saman texta með helstu atriðunum sem mér finnst þörf að benda á og sent til starfshópsins. Ég vona að ég fari satt og rétt með allar staðreyndir:

"Góðan daginn,

Hér á eftir mun ég koma á framfæri ábendingum mínum til starfshópsins.

Ég fagna hugmyndum hópsins um samráð við hagsmunaaðila. Ég fór full jákvæðni sem fulltrúi starfsmanna á samráðsfund. Þar fékk ég í hendurnar fróðlegar tölur um nemendafjölda en engar krónutölur. Hvernig á maður þá að geta sett fram nothæfar tillögur? Eru yfirhöfuð til áætlanir og tölur um hvað sameiningartillögurnar eiga að spara í krónum talið? Ef ég fæ ekki nauðsynlegar upplýsingar í hendurnar eru tillögur mínar marklausar. Því er ég sammála þeim sem kalla samráðið hingað til „sýndarsamráð“.

Að tala um faglegan ávinning finnst mér hæpið á allan hátt. Að fækka stjórnendum er glapræði sem mun á endanum hafa sín áhrif á börnin. Leikskólastjórnendur eru máttarstólpar á sínum vinnustað eins og burðargrind í húsi. Minni viðvera þeirra mun leiða til meiri ábyrgðar og fjarveru deildarstjóra frá börnunum og oft eru deildarstjórarnir einu fagmennirnir á sinni deild (án þess að ég vilji á nokkurn hátt gera lítið úr störfum þeirra fjöldamörgu frábæru leiðbeinenda sem starfa á leikskólunum).

Það er staðreynd að flestir leikskólastjórnendur eru kvenkyns. Að fækka leikskólastjórnendum mun skekkja svo um munar tölur Reykjavíkurborgar um kynjahlutfall í stjórnunarstöðum. Það getur ekki verið í samræmi við jafnréttisáætlun Reykjavíkurborgar.

Ef tillögur um sameiningar tveggja leikskóla ná fram að ganga munu stjórna þar 1 leikskólastjóri og 1 aðstoðarleikskólastjóri (samtals 2) í stað 4 áður (ég veit að aðstoðarleikskólastjórnar munu ekki hafa vinnuskyldu inni á deild eins og nú). Stjórnendur forfallast eins og aðrir og þá munu deildarstjórar óhjákvæmilega oftar þurfa að taka að sér störf stjórnenda. Það finnst mér ótækt þar sem slíkar afleysingar eru ekki borgaðar nema um sé að ræða afleysingu til lengri tíma. Þannig munu deildarstjórar taka á sig meiri ábyrgð en ég leyfi mér að efast um að þeir fá launahækkun í samræmi við það.

Að Reykjavíkurborg skuli ætla að nýta sér heimildarákvæði í lögum frá 2008 um sameiningu leik- og grunnskóla finnst mér forkastanlegt. Í lögum um leikskóla voru mjög sterk ákvæði þess efnis að stjórnun leikskóla ætti að vera í höndum leikskólakennara og í grunnskólalögum voru sambærileg ákvæði um að stjórnun ætti að vera í höndum grunnskólakennara.Heimildarákvæðið var samþykkt í lögum 2008 og hugsað sem undanþága fyrir lítil sveitarfélög, ekki stærsta sveitarfélag á Íslandi, Reykjavíkurborg. Sjá nánar: http://www.roggur.blog.is/blog/kristindyr/entry/1140114/

Ég er grunnskólakennari að mennt en kenni á leikskóla. Ég hef miklar áhyggjur af því að leikskólinn lúti í lægra fyrir grunnskólanum ef þessi tvö skólastig verða sameinuð. Í mínum huga eru bæði skólastigin jafn mikilvæg.Dæmin sanna að nær alltaf er ráðinn grunnskólakennaramenntaður skólastjórnandi þegar sameinað er. Sjá nánar: http://www.roggur.blog.is/blog/kristindyr/entry/1140790/

Af hverju fullnýtir ekki Reykjavíkurborg heimildir sínar til útsvars? Menntun barnanna, framtíðarinnar, er samvinnuverkefni okkar allra og ég skal glöð borga mitt til þess að stefna henni ekki í hættu.

Þegar tillögurnar liggja fyrir í lok febrúar vil ég í anda samráðs og sem skattborgari í Reykjavík fá að vita:·         hvað vinna starfshópsins hefur kostað?·         hvað er áætlað að sameiningarnar kosti ?·         hvað áætlað er að sparnaðurinn verði? 

Með von um að þið hlustið á skoðanir hagsmunaaðila (kennara og foreldra) og takið í raun og veru ákvarðanir með hagsmuni barnanna í huga, það er svo mikið í húfi!"

Áhugasömum bendi ég á fróðlegt blogg Kristínar Dýrfjörð og ágæta umfjöllun í Speglinum á Rás 2. 

Hérna má einnig lesa ýmsar fréttir:  á dv.is og fréttir 1 og 2 af ruv.is 

Og loksins kom eitthvað í Kastljósinu um þetta.