Hugljómun

Prump, að reka við, fret hefur alltaf verið vinsælt og sífyndið umræðuefni í minni fjölskyldu, enda margt afburðarafreksfólk í þessari listgrein náskylt mér.

Listgreinin er svo háþróuð að ákveðnir stílar eru til. T.d. er deluxe hávært en lyktarlaust og silent but deadly andstæða þess eins og nafnið bendir til.

Ég hef þó stundum velt fyrir mér hvaðan þessir einstæðu hæfileikar koma; það er ekkert okkar með nein sérstök magavandamál eða borðar þrumara í hvert mál. Kannski má færa rök fyrir því að þetta séu erfðir?

Í söngstund á leikskólanum fékk ég hugljómun þegar Gamli Nói var sunginn. Gamli Nói kann nefnilega að strumpa Strump og lætur strumpinn prumpa! Og eins og allir vita erum við Strumpafjölskyldan ( reyndar notumst við oftar við Skrýpla-nafnið en það er jú sama bláa smáfólkið).

Takk Gamli Nói fyrir að gefa okkur þennan einstæða hæfileika!

Athugasemdir

[Sigurborg Ósk (IP-tala skráð) 10.3.2009 kl. 10:11]

HAhahahahahahah, "lætur strumpinn prumpa"

Það er nú gott að þú sért búin að leysa Fjölskylduleyndarmálið Mikla. Kolla Klára

Annars tel ég mig klárlega vera afreksmanneskju í þessari listgrein, Prumpudísin sem eignaðist prumpuprinsinn

Kveðja frá Hvanneyri