Ég er á leiðinni, alltaf á leiðinni!

Snjórinn, eins yndislegur og hann nú er, kom mér að óvörum í morgun. Kolla, sem er alltaf á leiðinni á dekkjaverkstæðið, var ennþá á sumardekkjum.

Ég var því hálfvitinn sem stoppaði umferðina í morgun, stefndi mér og öðrum í hættu með ansi tæpum beygjum og kom of seint í vinnuna

En hei, þetta reddaðist, ég og eðalvagninn komust heil í og úr vinnu í dag!

Til að koma í veg fyrir annan hálfvitalegan morgun fékk ég Jens og Kjartan til þess að skella vetrardekkjunum undir núna í kvöld (þau voru á felgum!).

Þeir sáu um að tjakka upp, losa og festa dekkinn. Ég fékk að losa og festa felgurnar og drösla dekkjunum inn og út. Tókst reyndar líka að skella skottinu á hendina á Kjartani og næstum því að týna einni ró

En hei, ég sýndi allavegana lit og reyndi að hjálpa til. Og kemst vonandi áfallalaust í vinnuna á morgun!

Athugasemdir

[María Th. (IP-tala skráð) 24.10.2008 kl. 12:42]

Já, um að gera að horfa á hlutina björtum augum!

 Varðandi kreppuna: að mínu mati hlýtur önnur tveggja útskýringa á neyslu íslendinga á krepputíma að vera málið....flestir Íslendingar eru á neyslufylleríi og versla grimmt föt, mat, óþarfa áfengi og ruslmat til að drekkja sorgum sínum, síðan eiga þeir eftir að vakna allharkalega upp. En hitt gæti líka verið að allt gangi bara sinn vanagang með kaupgleði Íslendinga, kreppan komi ekkert við þá og fréttamenn keppast kreppast við að blása eymdina og hræðsluáróður upp í fréttum.